سعید شرافت علاوه بر فعالیت در دوبلاژ به تدریس فنون صداپیشگی نیز پرداخت و تجربیات ارزشمندش را به نسل‌های بعد منتقل کرد. او با تلاش‌های بی‌وقفه و عشق عمیقی که به هنر دوبله داشت، به یکی از چهره‌های تاثیرگذار در این عرصه تبدیل شد. شرافت تا آخرین سال‌های زندگی‌اش همچنان در دوبلاژ فعال بود و به ارتقاء کیفیت این هنر کمک شایانی کرد. صدای ماندگار او همچنان در خاطر مردم ایران باقی مانده و جایگاه او به‌عنوان یکی از استادان برجسته دوبله ایران همواره مورد احترام است.
بازیگری در تئاتر
سعید شرافت پس از دریافت مدرک کارشناسی زبان و ادبیات فارسی، به دلیل علاقه شدیدش به هنر، به‌ویژه بازیگری، به فعالیت در تئاتر پرداخت. از سال ۱۳۳۱ تا ۱۳۳۴، با اجرای نمایش‌های مختلف، قدم‌های نخستین در مسیر حرفه‌ای خود را برداشت.
ورود به دوبله
ورود سعید شرافت به عرصه دوبله از سال ۱۳۳۴ و با همراهی در دوبلهٔ فیلم ایتالیایی «فتنه» آغاز شد؛ همکاری با چهره‌های برجستهٔ دوبله همچون علی کسمایی او را به سوی موفقیت‌های بیشتری هدایت کرد. او پس از چهار سال فعالیت در زمینه دوبله، در سال ۱۳۳۸ با فیلم «مغروران» برای نخستین بار مدیریت دوبلاژ را تجربه کرد و در این حوزه نیز به سرعت به عنوان چهره‌ای شناخته‌شده مطرح شد.
سعید شرافت در دهه‌های ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰، شرافت به مدیریت دوبلاژ و کارگردانی آثار مهم سینمایی پرداخت و در کنار افرادی مانند علی کسمایی، هوشنگ لطیف‌پور، خسرو خسروشاهی، ابوالحسن تهامی‌نژاد، احمد رسول‌زاده و بهرام زند، به‌عنوان یکی از مدیران برجسته دوبلاژ ایران شناخته می‌شد. نقش او در شکل‌دهی به دوبلاژ آثار سینمایی و بهبود کیفیت آن‌ها در ایران تأثیر چشمگیری داشت.1سوره سینما – سعید شرافت⌄
زندگی شخصی
سعید شرافت در سال ۱۳۱۱ در رشت متولد شد. در جوانی زمینه‌های فرهنگی و علاقه‌مندی به هنر در او رشد کرد و در نهایت این علاقه‌مندی او را به مسیر بازیگری و سپس دوبلاژ هدایت کرد. در دوران فعالیت در زمینه دوبلاژ با شهلا ناظریان آشنا شد و با او ازدواج کرد. سعید شرافت در آموزش شهلا ناظریان در دوبله نقش زیادی ایفا کرد. او یک فرزند دختر به نام رستا از ازدواج با ناظریان دارد. ازدواج این دو در نهایت به جدایی ختم شد.2ایسنا – فکر نمی‌کردیم روزی شهلا ناظریان ما را غافلگیر کند⌄
درگذشت سعید شرافت
سعید شرافت در مهر ۱۳۷۹ و پس از یک روز کاری در واحد دوبلاژ تلویزیون، بر اثر سکته مغزی درگذشت.
آثار به عنوان مدیر دوبلاژ
- کازابلانکا (1942)
- طلسم‌شده (1945)
- پروندهٔ پاراداین (1947)
- گذرگاه تاریک (1947)
- ژاندارک (1948)
- تیرانداز (1950)
- روباه صحرا: داستان رومل (1951)
- برف‌های کلیمانجارو (1952)
- روبی جنتری (1952)
- اعتراف می‌کنم (1953)
- نیاگارا (1953)
- دزیره (1954)
- ساعات ناامیدی (1955)
- آناستازیا (1956)
- کسی آن بالا مرا دوست دارد (1956)
- هلن قهرمان تروآ (1956)
- ابله (1958)
- برادران کارامازوف (1958)
- پیرمرد و دریا (1958)
- شیرهای جوان (1958)
- داستان راهبه (1959)
- آوازخوان نه آواز (1960)
- المر گنتری (1960)
- باترفیلد ۸ (1960)
- دو زن (1960)
- ظهور و سقوط لگز دایموند (1960)
- قصر یخی (1960)
- باراباس (1961)
- بیلیاردباز (1961)
- شکوه علفزار (1961)
- چهار سوار سرنوشت (1962)
- سدوم و گمورا (1962)
- پیشخدمت (1963)
- سنگام (1964)
- تپه (1965)
- چشم‌بسته (1965)
- ریش‌قرمز (1965)
- شناندوا (1965)
- عربسک (1966)
- کلایدسکوپ (1966)
- گامبیت (1966)
- راه زیبایی برای مردن (1968)
- مایرینگ (۱۹۶۸)
- اعتراف (۱۹۷۰)
- سرباز آبی (۱۹۷۰)
- بوف کور (۱۳۵۴)
- خانهٔ کوچک (۱۹۷۴)
- عزالدین قسام (۱۹۸۱)
- رویای سبز (۱۹۸۵)
- دهکدهٔ کوچک (۱۹۹۲)
- حماسۀ جوی کوچک (۱۹۹۳)
- جویندگان طلا در آلاسکا (۱۹۹۳)
منابع
- 1سوره سینما – سعید شرافت ^
- 2